هدف از انجام این تحقیق رتبهبندی عوامل موثر بر رقابتپذیری، با استفاده از مدل پنج نیروی رقابتی مایکل پورتر، جهت ارائه راهکارهایی برای بهبود وضعیت رقابت صنایع غذایی میباشد. پژوهشگر با استفاده از مدل پورتر، به فرضیهسازی و بحثوبررسی در رابطه با رقابتپذیری صنایع غذایی پرداخته است. برای اندازهگیری اهمیت هر یک از پنج نیرو، متغیرهایی درنظر گرفته شده. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات، پایایی ، و آزمون کولموگروف_اسمیرنوف محاسبه شد، از روش Tتکنمونهای و آزمون فریدمن برای آزمون فرضیات و رتبهبندی عوامل مؤثر بر رقابتپذیری استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که، همه فرضیات پذیرفته، و میتوان با 6.57 % اطمینان گفت که متغیر تازه واردها با بیشترین رتبه در آزمون فریدمن، اهمیت و تأثیرگذاری بیشتر، بر رقابت پذیری دارد. در انتهای تحقیق نیز با توجه به نتایج به دست آمده از آزمون فرضیات محقق پیشنهاداتی ارائه کرده است