بیماری دیابت نوع دو، ناشی از اختلال در عملکرد و ترشح انسولین و به دنبال آن افزایش میزان قند خون است که با توجه به تغییرات در الگوی رفتاری و غذایی افراد به سومین عامل مرگ و میر در جهان تبدیل شده¬است. کاهش میزان گلوکز خون پس از صرف غذا از طریق کاهش جذب گلوکز با مهار آنزیم آلفا¬آمیلاز از جمله روش¬های کنترل این بیماری می¬باشد. به علت اثرات جانبی و بسیار مضر داروهای شیمیایی، تحقیقات به سمت جایگزینی آنها با داروهای طبیعی متمایل شده¬است بدین منظور در این تحقیق، بررسی فعالیت آنتی¬دیابتی از طریق مهار آنزیم ¬آلفا آمیلاز، توسط سه عصاره متانولی، اتیل¬استاتی و ان¬هگزانی دو گونه ماکروجلبکی L. papillosa و S. angostifolium مورد توجه قرار گرفته¬است. نمونه¬های جلبک از مناطق جزرو مدی سواحل خلیج¬فارس جمع¬آوری شدند و پس از آماده¬سازی، به روش پرکولاسیون عصاره¬گیری انجام شد. فعالیت آنزیم آلفا¬آمیلاز در حضور غلظت¬های مختلف سه عصاره هریک از گونه¬های جلبکی و همچنین آکاربوز به عنوان استاندارد بر اساس روش رنگ سنجی ¬-DNS بررسی شد. نتایج نشان دادند همراه با افزایش غلظت نمونه¬ها میزان مهار آنزیمی نیز افزایش می¬یابد. در هریک از دو گونه جلبک S. angostifolium و L. papillosa بالاترین فعالیت مهارکنندگی آنزیم با کمترین IC50به ترتیب در عصاره اتیل استاتی (mg/ml32/043/1IC50= ) و عصاره ان¬هگزانی (mg/ml 25/051/2 IC50=) این جلبک¬ها مشاهده شد، که با IC50آکاربز (mg/ml 07/ 075/0) اختلاف معنی¬داری را نشان دادند (p<0.05). به طورکلی در میان نمونه¬ها، عصاره اتیل-استاتی S. angostifolium و L. papillosa به ترتیب با کمترین و بیشترین IC50، mg/ml32/043/1 و mg/ml 31/03/6، بیشترین و کمترین فعالیت بازدارندگی آنزیم آلفا آمیلاز را نشان دادند. دو گونه جلبکی مورد تحقیق با نشان دادن فعالیت آنتی دیابتیک، دارای پتانسیل استفاده در رژیم غذایی افراد دیابتی میباشند.