به منظور یررسی اثرات اسمو پرایمینگ بذر بر خصوصیات رشدی دو رقم پیاز خوراکی (ارقام پریماورا و نانهمز) در مرحله نشا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی در سه تکرار در شهرستان جیرفت در سال 1389 اجرا گردید و در آن دو رقم پیاز (بذر نانهمز و پریماورا) و 10 محلول پرایم (کلرید کلسیم (cacl2) با غلظت 200میلی مول، متیل جاسمونات (MJ) با غلظت 5 میکرومول، پلی اتیلن گلیکول (PEG) با غلظت 15 درصد، اسید سالسیلیک (SA) با غلظت 0.1 میلی مول، پاکلرو بوترازول(PCB) با غلظت 100 پی پی ام، متیل جاسمونات (MJ) با غلظت 5 میکرومول با ترکیب پلی¬اتیلن¬گلیکول (PEG) با غلظت 15 درصد، اسید سالسیلیک (SA) با غلظت 0.1 میلی مول با ترکیب کلرید کلسیم (cacl2) با غلظت 200میلی مول، اسید سالسیلیک (SA) با غلظت 0.1 میلی مول با ترکیب پلی اتیلن گلیکول (PEG) با غلظت 15 درصد، متیل جاسمونات (MJ) با غلظت 5 میکرومول با ترکیب کلرید کلسیم (cacl2) با غلظت 200میلی مول و آب) به همراه شاهد ( بدون تیمار) مورد بررسی قرار گرفتند. صفات تعداد برگ،ارتفاع بوته، میانگین طول برگ،وزن تر برگ،تعداد و طول ریشه، وزن تر بوته، وزن پیاز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که وزن تر بوته، ارتفاع بوته و طول برگ تحت تاثیر محلول¬های شیمیایی و رقم در سطح 1 درصد و رقم نیز بر صفات وزن تر برگ، تعداد ریشه، تعداد برگ، و وزن غده در سطح 1 درصد تاثیر¬گذار بودند. رقم بر طول ریشه در سطح احتمال 5 درصد معنی¬دار شد. به طور کلی عمده تیمار¬های پرایمینگ بذور باعث بهبود صفات اندازه¬گیری در مرحله نشا نشدند و در بسیاری از صفات کاهش معنی¬داری را نسبت به شاهد باعث گردیدند.
//