خرفه (Portolaca oleraceae L.) گیاهی است که بیشتر به¬عنوان علف هرز شناخته می شود، اما اخیراً به سبب کشف¬های مهمی که درمورد آن صورت گرفته، به¬عنوان گیاهی ارزشمند و پرکاربرد معرفی شده است. به منظور بررسی اثرات رژیم های مختلف آبیاری و کودی بر پارامترهای رشدی گیاه خرفه، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94، در مزرعهء تحقیقاتی پژوهشکدهء دانشگاه زابل اجرا شد. آبیاری به¬عنوان عامل اصلی شامل سه سطح: 90 (عدم تنش)، 70 (تنش ملایم) و 50 (تنش شدید) درصد رطوبت قابل استفاده، و تیمارهای کودی به¬عنوان عامل فرعی شامل چهار سطح: اسیدآمینه تریپتوفان (5 گرم در لیتر)، هورمون 24-اپی¬براسینولید (5/0 میلی¬گرم در لیتر)، کود زیستی نیتروکسین(Azospirilum and Azotobacter) (5 لیتر در هکتار) و عدم مصرف کود (شاهد) بودند. تلقیح نیتروکسین به-صورت بذرمال و در مرحله قبل از کشت انجام گرفت. تریپتوفان و 24-اپی براسینولید به صورت محلول پاشی برگی قبل از اعمال تنش خشکی به کار برده شدند. پس از رسیدن گیاه به مرحله رشدی مناسب و گلدهی برداشت کل اندام گیاه جهت ارزیابی صفات مورفولوژیک شامل: ارتفاع بوته، قطر ساقه، طول ریشه، وزن تر برگ، تعداد کپسول در بوته و وزن هزار دانه صورت گرفت. نتایج تجزیهء واریانس نشان داد که، اثر رژیم های آبیاری، کود و برهمکنش آنها بر تمامی ویژگی های اندازه گیری شده معنی¬دار شد. در تیمار آبیاری معمول بیشترین ارتفاع بوته، قطر ساقه و تعدادکپسول در بوته از 24- اپی براسینولید و بیشترین وزن تر برگ و وزن هزار دانه از نیتروکسین به دست آمد. اما طول ریشه همگام با افزایش تنش خشکی افزایش یافت و بیشترین میزان آن از تنش شدید خشکی و تریپتوفان حاصل شد. تیمارهای کودی به طور معنی داری باعث کاهش خسارات ناشی از تنش خشکی شدند و از طریق بهبود رشد گیاه امکان تولید محصول سالم و پایدار را فراهم کردند.