بخش کشاورزی در اقتصاد کلان جمهوری اسلامی ایران از اهمیت و جایگاه ویژهای برخوردار است، اهمیت سرمایه‌گذاری و نظام تامین مالی و اعتباری در بخش کشاوزی از اصلی‌ترین مولفه‌های توسعه کشاورزی است. بنابراین سیاست‌گزاران و برنامه‌ریزان برای ساماندهی این مهم و ارتقاء نرخ رشد سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی با استفاده از ظرفیت‌های درون‌زا بخش کشاورزی موضوع "تشکیل صندوق‌های غیردولتی حمایت از توسعه بخش کشاورزی" را در دستور کار خود قرار دادند و به جایی رسیده که زنان نیز وارد این عرصه شدند و صندوق های حمایت از توسعه فعالیت‌های کشاورزی زنان روستایی و عشایری را شکل دادند. ﺍﻳﻦ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺑﺎ ﻫﺪﻑ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻧﻘﺶ ﺭﻭﺵﻫﺎﻱ ﺁﻣﻮﺯﺷﻲ ﺗﺮﻭﻳﺠﻲ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﻘﺎء ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻧﻮﺁﻭﺭﻱ ﺍﻋﻀﺎﻱ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺍﺯ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻱ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﻭﺳﺘﺎﻳﻲ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ اردبیل ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳت. ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ اردبیل ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﻬﻢ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻲﺁﻳﺪ ﻟﺬﺍ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺪﻳﻬﻲ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲﺭسد. ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺁﻣﺎﺭﻱ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ، ﺷﺎﻣﻞ 700 ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﻱ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺍﺯ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻱ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﻭﺳﺘﺎﻳﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ 273 ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﺎ ﺭﻭﺵ ﻧﻤﻮنه ﮔﻴﺮﻱ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﻱ ﺑﺎ ﺍﻧﺘﺴﺎﺏ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻓﺮﻣﻮﻝ ﻛﻮﻛﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪند. ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺗﻜﻤﻴﻞ ﮔﺮﺩید. ﺭﻭﺍﻳﻲ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﻈﺮﺍﺕ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎﻥ ﻭ ﭘﺎﻳﺎﻳﻲ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺿﺮﻳﺐ ﺁﻟﻔﺎﻱ ﻛﺮﻭﻧﺒﺎﺥ 91% (ﺩر ﻣﺠﻤﻮع) ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭSPSSV^17 ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮفت. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺣﺎﻛﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻧﻮﺁﻭﺭﻱ ﺍﻛﺜﺮ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﻭﺳﺘﺎﻳﻲ اردبیل ﺩﺭ ﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ 65% بود. از ﻧﻈﺮ ﺍﻛﺜﺮ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﻳﺎﻥ (35%) ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺭﻭﺵﻫﺎﻱ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﻘﺎء ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻧﻮﺁﻭﺭﻱ ﺩﺭ ﺣﺪ ﺯﻳﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﺶﻫﺎﻱ ﻋﻤﻠﻲ ﺑﺎ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ 02/4 ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﺁﻣﻮﺯﺷﻲ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﻗﻠﻤﺪﺍﺩ ﮔﺮﺩﻳد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺑﺮﺍﻥ ﻓﻮﺭﺳﻴﺲ ﻭ ﻭﻟﭻ ﻧﻴﺰ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﺭﻭﺵ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺑﺎ ﺭﻭﺵﻫﺎﻱ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﻱ ﻭ ﺍﻧﺒﻮﻫﻲ، ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻣﻌﻨﻲ ﺩﺍﺭﻱ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩﻫﺎﻳﻲ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﮔﺮﺩید.