زیست توده اصطلاحي در زمينه انرژي است كه براي توصيف يك رشته از محصولات كه از فتوسنتز بدست مي‌آيند، بكار مي‌رود. هر سال از طريق فتوسنتز، معادل چندين برابر مصرف سالانه جهاني انرژي، انرژي خورشيدي در برگها، تنه و شاخه‌هاي درختان ذخيره مي‌شود. استفاده از زیست توده بعنوان يك منبع انرژي نه تنها دلايل اقتصادي (جائيكه سوخت به آساني و با قيمت ارزان در دسترس است)، بلكه بدلايل توسعه اقتصادي و زيست محيطي نيز جذاب مي‌باشد. سيستم‌هايي كه بيوماس را به انرژي قابل مصرف تبديل مي‌كنند، مي‌توانند در ظرفيت‌هاي كوچك بصورت كارآيي عمل نمایند. يكي از برتريهاي فن آوري گازي كردن، امكان كاربرد آن در توليد برق مي باشد. گاز توليد شده از اين فن آوري را مي توان همچون گاز طبيعي در توربينهاي گازسوز يا در موتورهاي برق استفاده نمود. فن آوري گازي كردن مي تواند در عرصه هاي گوناگون از فرآيندهاي صنعتي پيچيده و نيروگاههاي پيشرفته گرفته تا جوامع روستايي ساده و در مقياسهاي مختلف كاربرد داشته باشد. تجربيات بسياري از كاربردهاي فن آوري گازي كردن زیست توده در سراسر جهان وجود دارد و در كشورهاي پيشرفته مانند آمريكا، كانادا و كشورهاي اروپايي بخصوص ايتاليا و فرانسه و كشورهاي اسكانديناوي از اين فن آوري براي توليد برق يا توليد همزمان برق و حرارت استفاده مي كنند.