گیاه پالایی آب¬های آلوده به فلزات سنگین یکی از شیوه¬های رایج و کم هزینه برای حذف این آلاینده¬ها به شمار می¬رود. هدف از این مطالعه بررسـی کارایی گیاه عدسک آبـی در حذف فلزات سنگین مس و سرب از محیط¬های آبی آلوده به این فلزات مـی باشد. بدیـن منظور پس از نمونه برداری از گیاه عدسک آبی از تالابـی در استان خـوزستان و انتقال آن به گلخانه، ابتدا اقدام به تعیین حداقل غلظت بازدارنده این فلزات برای عدسک آبی گردید. سپس محلول¬های آبـی آلوده به غلظت¬های مختلف دو عنصر مس و سرب (0، 2، 5، 10 و 20 میلی¬گرم بر لیتر) تهیه گردیده و پس از آن مقدار 10 گرم از گیاه به محیط کشت منتقل شده و محیط آبی نیز در طول رشد گیاه با استفاده از محلول غذایـی حاوی عناصـر غذایـی مختلف تغذیه شد. نمونه¬بـرداری از آب در طول 14 روز کشـت بطور روزمـره انجام گرفت و مقدار فلزات سنگین موجـود در آب با استفاده از دستگاه جذب اتمـی تعیین شـد و همچنین در پایان مـرحلـه کشت، میـزان عناصر مس و سرب در واحد وزن خشک گیاهـی با استفاده از روش هضم تـر ، عصاره¬گیـری و اندازه-گیـری گردید. نتایـج حاصل از تست حداقل غلظت بازدارنده مس و سرب نشان داد که گیاه عدسک آبی در محیط¬های حاوی مقادیر بیشتر از mg lit-1 47 مس و نیز مقادیـر بیشتر از mg lit-1 29 سـرب توانایی رشـد ندارند. هم غلظت و هم نوع عنصـر موجـود در محلول تاثیـر معنـی¬داری بر روی ضـرایب انتقال عناصر ایجاد کـرده است بطوریکه در همه غلظت¬های مورد بررسـی مس و سـرب در این مطالعه، تفاوت بین ضـریب انتقال مس و سرب در سطح 1% معنی دار بود. بیشترین مقدار شاخص توده زیستی در سطوح آلودگی مـورد مطالعه به تیمـار با سطح آلودگی 2 میلی¬گـرم بر لیتر و کمترین آن مـربوط به سطح آلودگی 20 میلی گرم بر لیتر مس و سـرب می باشد که بیانگر کاهش نسبـی رشد و تولید جرم زنده با افزایش غلظت آلودگی مس و سرب در محیط کشت است .