فوزالون و دیازینون، دو آفت کش پرکاربرد ارگانوفسفره در زمینه مبارزه شیمیایی بر علیه آفات مختلف کشاورزی، محسوب می گردند. در این پژوهش، بقایا و روند تجزیه شدن دو آفت کش فوزالون و دیازینون پس از سمپاشی بر علیه آفت سرخرطومی یونجه، مورد بررسی قرار گرفت. اندازه گیری بقایای فوزالون در یونجه تازه نمونه گیری شده از سطح مزرعه، نشان داد که میزان باقیمانده فوزالون در زمان های صفر(بلافاصله بعد سمپاشی)، 2، 4، 8، 12 و 15 روز بعد از سمپاشی به ترتیب برابر با 72/9±71/297، 74/5±27/224، 41/2±44/156، 37/2±26/107، 18/2±91/77 و 13/2±33/57 میلی گرم در هر کیلوگرم ماده خشک یونجه بود. همچنین مقدار دیازینون در این زمان ها به ترتیب برابر با 77/3±38/238، 08/3±27/187، 65/2±57/110، 73/1±82/57، 49/2±30/29 و51/1±75/24 میلی گرم در هر کیلوگرم ماده خشک یونجه بود. غلظت فوزالون و دیازینون در یونجه تازه از یک منحنی چند جمله ای درجه سه (Polynomial) و با 2R بالا برای هر یک از نمودارها (99/0) تبعیت می نمود. نتایج حاکی از آن است که بقایای آفت کش فوزالون و دیازینون تا روز 15 از یک روند کاهشی با سرعت بالا برخوردار بودند. ولی با وجود اینکه از یک دز مشابهی از هر دو آفت کش برای سمپاشی استفاده شده بود، بقایای فوزالون از همان ابتدای نمونه گیری در یونجه بالاتر بود که این به ماهیت دو نوع آفت کش بستگی دارد. همچنین مدت زمان لازم برای تجزیه شدن 50 درصد بقایای آفت کش فوزالون نسبت به دیازینون (پس از سمپاشی)، بیشتر بود (34/4 در مقابل 62/3 روز). در مجموع روند تجزیه شدن آفت کش فوزالون نسبت به دیازینون در گیاه یونجه کمتر بود که این نشان از ماندگاری بیشتر این آفت کش در یونجه و متعاقبا محیط زیست داشت.