به منظور مطالعه تأثیر کشت مخلوط ذرت شیرین و بامیه و همچنین نوع کود، بر عملکرد و اجزای عملکرد این دو گیاه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1394 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس واقع در 17 کیلومتری غرب تهران با مختصات جغرافیایی 35 درجه و 44 دقیقه عرض شمالی و 51 درجه و 15 دقیقه طول شرقی با ارتفاع 1353 متر از سطح دریا اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل نسبت اختلاط دو گیاه در پنج سطح (کشت خالص ذرت شیرین، کشت مخلوط 75 درصد ذرت شیرین و 25 درصد بامیه، کشت مخلوط 50 : 50 ، کشت مخلوط 25 درصد ذرت شیرین و 75 درصد بامیه و کشت خالص بامیه) و نوع کود در دو سطح شیمیایی (اوره) و ارگانیک (ورمی کمپوست) بودند. بر اساس نتایج این آزمایش تعداد و عملکرد بلال های مرغوب (قابل کنسرو) و نامرغوب، تحت تأثیر برهمکنش عوامل مورد بررسی در سطح یک درصد تفاوت معنی داری داشتند. وزن هزار دانه ذرت شیرین فقط تحت تأثیر عامل نسبت اختلاط قرار گرفت(p<0.05) و وزن هزار دانه بامیه و تعداد میوه در مترمربع نیز تحت تأثیر همین عامل در سطح یک درصد معنی دار شد. بیش¬ترین عملکرد بذر بامیه (65/2848 کیلوگرم در هکتار) و بیشترین عملکرد بلال مرغوب(58/9614 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب در کشت خالص هر گیاه با سیستم تغذیه¬ای کود شیمیایی به دست آمد.