این تحقیق طی سال زراعی 1390-1389 به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف نیتروژن بر ارتفاع هیبرید های ذرت در کشت اول در منطقه جیرفت به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. در این آزمايش از دو فاکتور نیتروژن خالص در چهار سطح (200، 250، 300 و 350 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) و فاکتور نوع رقم در سه سطح (رقم H704 و H500 و Saflax-1) استفاده شد. صفات ارتفاع بوته و میانگین طول میانگره اندازه گیری شد. تأثیر سطوح مختلف نیتروژن روی صفات مورد بررسی معنی‌دار شد و همواره تاثیر تیمار 300 کیلوگرم در هکتار بیش از سایر سطوح کودی بود. همچنین اثر رقم نیز در صفات اندازه-گیری شده در سطح پنج درصد معنی دار شد.