ایران به عنوان یکی از مراکز تنوع مهم درخت "به" مطرح است و این گیاه به صورت خودرو در مناطقی از شمال و غرب ایران رویش می¬یابد. باتوجه به مطالعات اندک صورت گرفته در زمینه تنوع ژنتیکی این گیاه در ایران، هدف از انجام این مطالعه بررسی تنوع ژنتیکی موجود بین ژنوتیپ¬های برتر به موجود در باغات رحمت آباد نطنز واقع در استان اصفهان بود. بدین منظور تنوع 52 ژنوتیپ برتر به انتخاب شده از بین درختان موجود در باغ، با استفاده از چهل جفت آغازگر نشانگر ریزماهواره طراحی شده برای سیب مورد بررسی قرار گرفت. از بین این آغازگرها، 23 آغازگر چندشکی نشان دادند و در مجموع از بین 94 قطعه تولیدی، 38 قطعه (40%) چندشکل بودند. ماتریس تشابه براساس ضریب تشابه Simple Maching و دندوگرام توسط روش گروه بندی دورترین همسایه¬ها (Complete) با استفاده از نرم افزار Ntsys v. 2.02 بدست آمد. براساس دندروگرام حاصله ژنوتیپ ها در فاصله تشابه 40/0 در دو گروه اصلی قرار گرفتند. ضریب کوفنتیک بین ماتریس تشابه و دندروگرام حاصله r=0.52 بدست آمد. میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده 0.72 تخمین زده شد که بیشتر از هتروزیگوسیتی مورد انتظار(0.42) بود. براساس نتایج حاصله تنوع قابل توجهی¬ای در بین ژنوتیپ¬های انتخابی مشاهده گردید که می¬توان از آن در عملیات بهنژادی استفاده نمود. همچنین توصیه می¬گردد تا برای ژنوتیپ¬های خاص به در این باغ شناسنامه مولکولی تهیه و از آنها جهت استفاده¬های احتمالی بعدی، حفاظت صورت پذیرد. در نهایت مشابه با سایر مطالعات در این مطالعه نیز انتقال پذیری نشانگرهای ریزماهواره از سیب به "به" موفقیت آمیز بود.