استفاده بی رویه از آب شرب به عنوان مصارف بهداشتی و افزایش جمعیت در سالهای گذشته جوامع بشری را برآن داشته است تا به استفاده مجدد از آبهای برگشتی الزام داشته باشند. از همین رو این مقاله در مورد استفاده مجدد از پساب حاصله از وضوخانه های بقاع متبرکه (مطالعه موردی حرم سید علاءالدین حسین(ع)) صورت پذیرفته است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی و پژوهش مقطعی است که برای مدت 12ماه از اردیبهشت 94 لغایت اردیبهشت 95 با نمونه برداری از فاضلاب خروجی وضوخانه های حرم حضرت سید علاءالدین حسین(ع) به همراه آمار برداری از تعداد استفاده کنندگان آن انجام گرفته و با استفاده از دستگاه های آزمایشگاهی پارامترهای مختلف آن مورد آزمایش قرار داده شده است. در این آزمایشات میزان نیترات، نیتریت، نسبت جذب سدیم، منیزیم، کلسیم، کل جامدات معلق، کل جامدات محلول و کلرور مورد بررسی قرار گرفت.
با در دست داشتن میزان مصرف، جمعیت تحت پوشش وضوخانه ها و نتایج آزمایشات، سرانه مصرف و بار آلودگی آنها مشخص گردید. نتایج آزمایشات برروی پارامترهای نسبت جذب سدیم با میانگین 8/22، کل جامدات محلول با میانگین 1078 میلی گرم بر لیتر، هدایت الکتریکی با میانگین 1754 میکرو زیمنس بر سانتیمتر، کلراید با میانگین 25/ 103 میلی گرم بر لیتر و پ هاش با میانگین05/7 را نشان دادند. پس از بررسی نتایج آزمایشات و مقایسه آنها با استاندارد های جهانی به این نتیجه رسیدیم که میتوان از پساب خروجی درآبیاری گیاهانی که محدودیت های متوسطی در مقابل شوری و سایر پارامترها دارند استفاده کرد.