ايران با دارا بودن يك سوم از متوسط بارندگي جهان، از نظر اقليمي جزو مناطق خشك و نيمه خشك جهان محسوب مي گردد. بررسي بيلان آب كشور نشان مي دهد كه در صورت تداوم روند كنوني و مصرف آب هاي زيرزميني و وقوع خشكسالي هاي متعدد، درآينده اي نه چندان دور، كشور با بحران شديد كمبود آب مواجه خواهد بود. با توجه به سهم قابل توجه بخش كشاورزي در مصرف منابع آبي كشور، استفاده از روشهاي نوين آبياري به منظور بهره وري صحيح از آب، امري بسيار ضروري به نظر مي رسد. يكي از اين روش هاي نوين آبياري، استفاده از سيستم هاي آبياري تحت فشار قطره اي است. لذا ارزیابی و پایش سامانه‌های آبیاری قطره‌ای با هدف اصلاح و بهبود سامانه‌های اجرا شده بايد صورت ‌گیرد. جهت انجام این بررسی، 4 نمونه از سامانه‌های آبیاری قطره‌ای اجرا شده در نقاط مختلف استان ايلام در سال 92-93 مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. ارزیابی‌ها بر اساس دستورالعمل اداره حفاظت خاک آمریکا (SCS) و اندازه گیری‌ها در هر مزرعه شامل: فشار و دبی قطره‌چکان‌ها، بررسی وضعیت میزان آب مصرفی، سطح و همچنین گفت‌و‌گوی حضوری با کشاورزان جهت آگاهی از وضعیت راهبرد سامانه بوده است. با توجه به نتایج بدست آمده، مقادیر متوسط پارامترهای ضریب یکنواختی (EU)، ضریب یکنواختی آماری (CU)، ضریب کاهش راندمان (ERF)، راندمان پتانسیل کاربرد (PELQ) و راندمان واقعی کاربرد (AELQ) در چارک پایین، در سامانه‌های مورد ارزیابی به ترتیب 70/95، 97، 94، 81 و95 درصد محاسبه شد، كه نشان از طراحي صحيح هيدروليكي سيستم ها است و با توجه به پارامترهاي بدست آمده مشخص گرديد كه بالا بودن بازده و يكنواختي پخش آب ، تغييرات كم دبي در قطره چكان و طراحي و اجراي مناسب و كيفيت وسايل مورد استفاده بوده.