کشت مخلوط یکی از اصول عمده کشاورزی پایدار می¬باشد. در این پژوهش که در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی انجام شد 16 تیمار کاشت در سه تکرار مورد آزمایش قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل 10 تیمار تک کشتی گندم، جو، تریتیکاله، نخود و باقلا در حضور و عدم حضور علف¬های هرز و 6 تیمار کشت مخلوط می¬باشد. نتایج نشان داد که بین تیمارها از نظر محتوای کلروفیل تفاوت معنی¬داری وجود دارد بطوریکه تیمارهای کشت مخلوط باعث افزایش محتوای کلروفیل غلات در مقایسه با تک کشتی آنها گردید و بیشترین محتوای کلروفیل غلات (17/56) و لگوم (57/45) در تیمار مخلوط تریتیکاله- نخود مشاهده شد. اگر چه از نظر ماده خشک گیاهان زراعی در اوایل رشد بین تیمارها تفاوت معنی¬داری دیده شد، اما تیمارهای کشت مخلوط از این نظر کمترین بودند و بیشترین وزن خشک غلات (2/125) و لگوم¬ها (2/31) به ترتیب در تک کشتی جو بدون حضور علف هرز و تک کشتی باقلا در حضور علف هرز به دست آمد. کمترین وزن خشک علف¬های هرز نیز در تیمار تک کشتی جو با حضور علف هرز مشاهده شد.