به منظور بررسی اثر تنش خشکي و روش¬هاي مصرف باکتری¬های محرک رشد (PGPR) بر درصداسانس وعملکرداسانس گياه دارويي بومادران (Achillea millefolium L.)، آزمایشی در فروردین 1393 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری انجام پذیرفت. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی باسه تکرار به اجرا در آمد. عوامل آزمایشی شامل دورهای آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح آبیاری در50 ، 90 و 130 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و روش های مختلف کاربرد باکتری های محرک رشد (PGPR) شامل عدم کاربرد باکتری، کاربرد ریشه مال باکتری، کاربرد باکتری در آب آبیاری و کاربرد ریشه مال+ کاربرد باکتری در آب آبیاری به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج به¬دست آمده نشان داد که اثرات ساده تنش خشکي و باکتري هاي محرک رشد بر صفات مورد آزمون معني دار و همچنین اثرات متقابل درصداسانس و ترکیبات فنولی در سطح 5 درصد معني دار گرديد. در اين شرايط تنش خشکی سبب افزایش درصد اسانس و ترکیبات فنولی گرديد. بعلاوه، گیاهان تیمار شده با باکتری های محرک رشد، نسبت به گیاهانی که در آنها این باکتری ها به کار نرفته بود، دارای درصداسانس و ترکیبات فنولی بیشتری بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که کاربرد باکتری های محرک رشدبه خصوص به صورت کاربرد ریشه مال+ باکتری در آب آبیاری، اثرات بيشتري نسبت به کاربرد انفرادي هر يک از آنها داشت. به صورتي که بيشترين مقدار درصداسانس(28333/0 درصد) در شرايط تنش 130 میلیمترتبخیر (تنش شدید) وکاربردریشه مال+ کاربرد باکتری درآب آبیاری و بالاترين ميزان ترکیبات فنولی (77/42 میلی گرم بر گرم وزن تر) در شرايط تنش 130 میلیمترتبخیر (تنش شدید)وکاربردریشه مال+ کاربردباکتری درآب آبیاری حاصل گرديد.