بسیاری از بیماریهای انگلی با کاهش رشد، تضعیف سیستم ایمنی و در مواقعی با بروز تلفات سنگین در بین ماهیان پرورشی باعث خسارات فراوانی به پرورش دهندگان می شوند. لذا مطالعه به منظور شناسایی، پیشگیری، اعمال مدیریتهای بهداشتی و درمان امری مهم و اساسی است.
بررسی حاضردر منطقه شمال خوزستان در طی 2 فصل از تابستان تا پاییز 1394 با هدف شناسایی انگل های سطحی ماهی کپور علفخوار انجام گرفت. برای این منظور تعداد 40 عدد ماهی کپور علفخوار از کار گاه های پرورش ماهی منطقه شمال خوزستان با محدوده وزنی یک تا یک و نیم کیلو گرم به‌صورت کاملاً تصادفی صید و به صورت زنده به بخش بهداشت و بیماریهای آبزیان پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور منتقل شدند. پس از زیست سنجی ماهی‌ها به روش متداول و ثبت سایر مشخصات نمونه گیری از ماهیان به عمل آمد. نمونه‌ها از قسمت های سطحی شامل پوست، باله‌ها، آبششها و عدسی چشم اخذ وبه روش گسترش مرطوب لام تهیه گردید و بوسیله میکروسکوپ نوری انگل های احتمالی مشاهده گردید. انگل های مشاهده شده طبق کلید شناسایی معتبر مورد شناسایی قرار گرفتند.
سپس انگل ها توسط فرمالین 4% و در مورد منوژن‌ها با گلیسرین ژلاتین تثبیت شدند. بر اساس نتایج تعداد 18 عدد ماهی به 5 جنس و گونه از انگل ها شامل دو سخت پوست آرگولوس (Argulus sp.) و لرنه آ (Learnaea sp.)، تک‌یاخته تریکودینا (Trichodina sp.) و ترماتودهای منوژن شامل دیپلوستوموم (Diplastomum sp.) و داکتیلوژیروس (Dactylogyrus sp.) آلوده بودند. میزان شیوع در مورد دیپلوستوموم 17.5% (7 عدد ماهی) که بیشترین تعداد ماهی آلوده و 7.5% (3 عدد ماهی) در مورد آرگولوس که کمترین تعداد از لحاظ آلودگی در ماهیان کپور علفخوار را شامل می شد بود. بر اساس بررسی های آماری انجام گرفته بیشترین آلودگی به انگل با 60 درصد در فصل تابستان و کمترین آن با 30 درصد در فصل پاییز مشاهده گردید.