مقدمه: عصاره های گیاهان دارویی به عنوان مواد طبیعی، محافظت کننده مواد غذایی و داروهای افزاینده سلامتی مورد توجه می باشند. اکثر این ترکیبات با داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی از تنش اکسیداتیو جلوگیری می کنند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی خاصیت آنتی¬اکسیدانی عصاره اتانولی و فراکشن های مختلف گیاه آویشن شیرازی می باشد.
روش پژوهش¬: این مطالعه از نوع آزمایشگاهی می¬باشد. قدرت احیاکنندگی نمونه ها بر مبنای احیا کردن آهن سه ظرفیتی به آهن دو ظرفیتی و اندازه¬گیری میزان ترکیبات فنلی با روش فولین- سیوکالتو و با 3 بار تکرار و با آزمون تجزیه واریانس یک طرفه مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته¬ها: نتایج حاصل از آزمایشات نشان می دهند که بیش ترین میزان ترکیبات فنلی در بخش اتیل استاتی گیاه آویشن شیرازی 22/0±01/20 میلی گرم بر گرم به دست آمد. بخش اتیل استاتی آویشن شیرازی بیش ترین و بخش کلرفرمی آویشن شیرازی دارای کم ترین میزان قدرت احیاکنندگی می باشند. نتایج تفاوت معنی داری بین عصاره اتانولی و بخش های مختلف مربوط به گیاه آویشن شیرازی را نشان می¬دهد (05/0 Pvalue <).
نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان می دهد که نمونه های مورد بررسی قرار گرفته دارای خواص آنتی اکسیدانی می باشند و می توان از آن ها به عنوان آنتی اکسیدان های طبیعی در صنایع غذایی استفاده نمود.