اثرات حاد ترکیبات نفتی در مرحله لاروی و جوانی ماهیان شامل تغییرات مورفولوژیک، هیستوپاتولوژیک و آسیب‌های ژنتیکی می‌باشد. هیدروکربن‌های آروماتیک حلقوی بیشترین تاثیرات را برماهیان استخوانی می‌گذارند. آبشش‌ها به دلیل سطح تماس فراوان با محیط و دیگر ویژگی‌هایی که دارد و همچنین کبد به دلیل بیشترین ارتباطی که با سم‌زدایی دارد، دو اندام بسیار مهم جهت مطالعه آلودگی‌های شیمیایی بر ماهیان می‌باشند. اثرات هیستوپاتولوژیکی که در کبد ایجاد می‌شود درنتیجه اثر مستقیم آلاینده‌ها بر این بافت‌ها می‌باشد این تغییرات بافتی شامل: پرخونی، هیپرتروفی هسته و نکروز در کبد و همچنین برآمدگی اپی‌تیلیوم، بهم چسبیدن لاملاها، خون مردگی و نکروز در آبشش می‌باشد. وضعیت بافتی نامطلوبی که درماهیان در اثر برخی از آلاینده‌ها از جمله آلاینده‌های نفتی ایجاد می‌شود ناشی از قرار گرفتن دراز مدت اثرات این آلاینده‌ها می‌باشد. اگرچه ممکن باعث مرگ ماهی‌ها نشود ولی در رشد و در عملکرد زندگی طبیعی ماهیان اثر می‌گذارند.