مقامه یکی از انواع نثر ادبی است که قالب داستانی دارد و وسیله ای برای نمایاندن مهارت لغوی نویسنده‌ی آن می‌باشد. مقامات از نظر لغوی و تعلیمی دارای ارزش فراوانی می‌باشند. آهنگین بودن عبارات، استفاده از سجع، ترادف لغات و آمیختگی با شعر از ویژگی‌های بارز این نوع نثر ادبی است. سیوطی یکی از مقامه نویسان مشهور ادبیات عربی است و بیش از نیمی از مقامات او به طب و علوم پزشکی ارتباط دارد. او آگاهی زیادی راجع به علم طب داشته و با بهره‌مندی کامل از این اطلاعات، مقامه‎‌‌‌‌هایش را سرشار از مفاهیم ارزشمند کرده است و با گنجاندن خواص گیاهان دارویی و میوه‌ها درمقاماتش،نوعی آموزش طب سنتی را در زمان خود به انجام رسانیده است. مقاله‌ی حاضر با شیوه‌ی توصیفی تحلیلی نگاشته شده و در پی آن است که اولا به رابطه ی طب وادبیات اشاره نماید؛ ثانیا به روشهای آموزش طب سنتی بویژه آموزش ازطریق ادبیات و مقامه نویسی در دوره های پیشین بپردازد .