تأخیر به عنوان يكي از مسأله‌هاي مشترك در تمام پروژه‌هاي عمراني براي تمام ذي‌نفعان پروژه ناخوشايند است. كارفرما به دليل سود از دست رفته ناشي از تأخیر در بهره‌برداري، پيمانكار به دليل افزايش قيمت‌ها و افزايش اشغال منابع، مردم به دليل عدم استفاده از منفعت اجتماعي پروژه و.... از اين موضوع متضرر مي‌شوند. در كشور ايران كه پروژه‌هاي عمراني (ازجمله پروژه‌هاي عمراني ريلي) در حجم بالايي در دست اجرا است، متأسفانه تأخیر در اجراي اين پروژه‌ها گاهي به قدري طولاني مي‌شود كه علاوه بر اتلاف منابع ملي و خسارات اجتماعي، ممكن است در نهايت پروژه را از نظر اقتصادي غيرقابل توجيه کند. تاجايي كه خسارت مستقيم و غير مستقيم ناشي از تأخیر گاهاً چند برابر ارزش واقعي پروژه است.
در زمينه علل تأخیر در پروژه‌هاي زیربنایی راه آهن تحقيقات گسترده‌اي صورت گرفته است، اما آن چه در این مقاله پيش رو به آن مي پردازيم شناسايي و طبقه‌بندي اين علل در پروژه‌هاي زیربنایی ريلي است. که به عنوان یک مدلي براي ارزيابي خسارت ناشي از تأخیر در پروژه‌هاي زیربنایی راه آهن معرفي شده است.