همبستگی روابط خطی بین صفات را نشان می‌دهد با استفاده از آن می‌توان به صفات مؤثر بر عملکرد پی برد. به همین منظور روابط اجزای عملکرد با عملکرد دانه در سه ژنوتیپ گندم تحت شرایط تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در سال 1395-1394 به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. تنش خشکی در چهار سطح شامل بدون آبیاری، آب باران، یک بار آبیاری تا گلدهی و دو بار آبیاری تا مرحله خمیری به عنوان فاکتور اصلی و سه ژنوتیپ گنبد، مروارید و N-87-20 به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. صفات مؤثر بر عملکرد دانه نظیر، عملکرد بیولوژیک، وزن 1000 دانه، تعداد سنبله در واحد سطح، طول سنبله، ارتفاع گیاه و تعداد دانه در سنبله اندازه‌گیری شد. برا ساس نتایج تجزیه همبستگی، بین عملکرد دانه با وزن 1000 دانه (38/0)، تعداد سنبله بارور در واحد سطح (44/0) و ارتفاع گیاه (43/0) رابطه مثبت و معنی‌دار وجود داشت. بنابراین در شرایط تنش خشکی با انتخاب و استفاده از ژنوتیپ‌هایی که بالاترین میزان را در صفات نامبرده داشته باشند جهت دستیابی به عملکرد مطلوب قابل توصیه می‌باشد.