شوري يكي از مهم ترين تنش هاي غيرزيستي درحال گسترش بوده كه علاوه بر اثرات سمي و تغذيه اي، توانايي گياه براي جذب آب را كاهش مي دهد. در مواجهه با تنش شوري، مجموعه اي از واكنش هاي مورفوفيزيولوژيك در گياهان ايجاد مي شود. عملكرد نخود به دليل حساسيت بالا به اين تنش و به دنبال برخي پاسخ هاي قابل توجه در خصوصيات فيزيولوژيك و مورفولوژيك، به شدت كاهش مي يابد. در اين تحقيق، پيامدهاي غلظت هاي مختلف تنش شوري شامل صفر،50،100،150 و 200میلی مولار بر ويژگي هاي مورفوفيزيولوژيك نخود در مراحل اوليه رشدونمو گياه به صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار مورد بررسي قرار گرفت. بر اساس داده هاي حاصل، در مقایسه با گیاهان شاهد، با افزایش شوري، پارامترهاي رشد وجوانه زنی كاهش یافت اما با افزایش شوری از 50 ، 100 ،150 و 200 میلی مولار میزان فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز نسبت به شاهد به ترتیب 29، 100، 164 و194درصد افزایش وآنزیم کاتالاز هم نسبت به شاهد به ترتیب56.52،126، 143.5و166.8درصد افزایش را نشان می دهد. همچنین پراکسيداسيون ليپيدهاي غشاء نسبت به شاهد به ترتیب 5.5 ، 20.9، 41.7 و102.8درصد افزایش یافت ومیزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتازهم نسبت به شاهد به ترتیب 12.5، 46.9، 78.1 و96.9 درصد افزایش را نشان می دهد.
با افزایش شوری از 50،100،150و200میلی مولار مقدار عنصر سدیم بخش هوایی وریشه هم افزایش می یابد به طوری که مقدار سدیم بخش هوایی نسبت به شاهدبه ترتیب50،127.8،233 و261 درصد افزایش و در ریشه
40.9،95.5،159و190.9 درصد افزایش را نشان می دهد . با افزایش شوری مقدار پتاسیم بخش هوایی کاهش معنی داری را نشان می دهد به طوری که مقدار پتاسیم در شوری 50،100،150و200 میلی مولاربه ترتیب
10.55،14.7،27.85و39.3 درصدکاهش نسبت به شاهد نشان می دهد ولی مقدار پتاسیم در ریشه افزایش می یابد که به ترتیب 14.7،42.5،19.55 و 1.9 درصد نسبت به شاهد است و مقدار عنصر فسفر هم نسبت به شاهد به ترتیب 45.7 ،107.3،180.6و182.8درصدافزایش می یابد.