به منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی، دامی و شیمیایی نیتروژن بر ویژگی های جوانه‌زنی و رشد چهار رقم گندم رایج در جنوب استان فارس، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 20 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 93-1392در گلخانه تحقیقاتی بخش اگرواکولوژی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز انجام شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای کودی و ارقام گندم از لحاظ سرعت و درصد جوانه‌زنی وجود نداشت. با این حال بیشترین ارتفاع گندم در تیمار کود زیستی ازتوباکتر و بیشترین تعداد برگ در تیمارهای کود نیتروژن، گوسفندی و ورمی کمپوست مشاهده شد.، همچنین بیشترین عملکرد نهایی در تیمار کود نیتروژن به دست آمد که با تیمار کود گوسفندی تفاوت معنی داری نداشت. بطور کلی در این آزمایش استفاده از کودهای زیستی و آلی باعث تاخیر در جوانه‌زنی ارقام گندم نشد و توانست موجب افزایش رشد اولیه گندم شود. بنابراین استفاده از این کودها که باعث کاهش آلودگی محیط زیست می شوند قابل توصیه به کشاورزان برای نیل به کشاورزی پایدار می باشد.