آويشن يک گياه چند ساله دارويي متعلق به تيره نعناع (Lamiaceae) مي‌باشد که در صنایع مختلف دارو‌سازی استفاده می‌گردد. تنش‌های غیر‌زنده محیطی و به ویژه تنش‌های خشکی و شوری از عوامل عمده کاهش محصول این گیاه محسوب می‌شوند. عمده‌ترین تاثیر تنش‌های شوری و خشکی مانند سایر تنش‌ها، جلوگیری از رشد گیاه و کاهش ماده ‌موثره گیاه دارویی می‌باشد و درک پاسخ گیاهان به تنش‌های شوری و خشکی کاری کاربردی و عمده می‌باشد. اين تحقيق به صورت سه آزمايش جداگانه برای بررسی اثرات متقابل و اصلی تنشهاي شوری و خشکی در گياه دارويي آويشن بر روی جوانه‌زنی گیاه داروئی آویشن انجام شد.. هر واحد آزمايشي شامل يک عدد پتري ديش به قطر 70 میليمتر بود که در درون آن 30 عدد بذر قرار داده شد و سپس از هر محلول تيماري 6 ميلي ليتر به آن اضافه گرديد. هر 24 ساعت از بذور جوانه زده يادداشت برداري تا پایان روز دوازدهم به عمل آمد و پس از اتمام جوانه زني ميانگين طول ساقه چه و طول ريشه چه اندازه‌گيري شد. با توجه به نتايج بدست آمده از اين آزمايش، تنش خشکي به طور معني داري درصد جوانه زني را کاهش داد ولي تنش شوري تاثير معني داري روي درصد جوانه زني نداشت. نتايج بدست آمده از آزمایش مربوط به اثر متقابل کلرید سدیم و پلی‌اتیلن‌گیلیکول نشان داد که میزان تنش وارد شده بر بذور آویشن بسیار بالا بوده و بنابراین نمی‌توان از کاربرد توام اینها، نتایج اثرات اصلی را بدست آورد. همبستگی منفی بین سطوح مختلف تنش‌های شوری و خشکی با درصد جوانه‌زنی مشاهده گردید. نتايج حاصل از سه آزمایش همچنین نشان داد که طول ساقه‌چه و طول ريشه‌چه با افزايش سطوح مختلف تنش خشکي و شوري کاهش معنی‌داری پيدا مي‌کند.