بومادران بیابانی (Achillea tenuifolia Lam.) یکی از مهمترین گونه های با ارزش دارویی موجود در مراتع ایران و متعلق به خانواده کاسنی Asteraceae است. این گیاه به صورت خودرو در دشت ها، کنار جاده ها و نواحی کوهستانی می¬روید. از نظر درمانی التیام دهنده جراحات بوده و به علت دارا بودن تانن و مواد تلخ و عطری برسلسله اعصاب و قلب اثرگذار است. همچنین بررسی های جدید در مورد این گیاه خاصیت ضد سرطانی آن را به اثبات رسانده است. به منظور بررسی کمی و کیفی اسانس بومادران، سرشاخه های گلدار گیاه(گل و برگ) در هنگام گلدهی کامل در اوایل تیر ماه سال 1392 از سه رویشگاه تبریز، زنجان و همدان جمع آوری گردید. مشخصات مربوط به هر رويشگاه يادداشت برداري گرديد جهت ارزيابي خصوصيات فيزيكي و شيميايي خاك از خاک هر رویشگاه نمونه برداری صورت گرفت. سپس اسانس گیری به روش تقطیر با آب (کلونجر) به مدت سه ساعت انجام شد و ترکیبات اسانس توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی (GC) و گاز کروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS)، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بین سه رویشگاه از نظر بازده اسانس اختلاف وجود دارد که بیشترین میزان این کمیت در هر دو اندام گل و برگ به ترتیب با (45/0% و 36/0%) متعلق به رویشگاه تبریز و کمترین میزان آن در هر دو اندام گل و برگ به ترتیب (2/0 و 1/0 %) متعلق به رویشگاه همدان بود. همچنین بازده اسانس گل ها نسبت به برگ ها در هر سه رویشگاه بیشتربود به طور کلی در سه رویشگاه 45 ترکیب شناسایی شد که میزان ترکیبات عمده آن (کامفور، بورنئول و 1و8 سینئول) در هر دو اندام گل و برگ متفاوت بود که نشان دهنده تأثیر شرایط رویشگاهی بر کیفیت اسانس است.