امروزه استفاده از اسانس های گیاهی به عنوان نوعی آفت کش زیستی طرفداران زیادی را به خود اختصاص داده است. از این جهت که موادی سازگار با محیط زیست بوده و در حفظ سلامت محصولات کشاورزی و به دنبال آن سلامت مصرف کننده اهمیت زیادی دارند. در این تحقیق سعی شده است به بررسی مطالعات صورت گرفته در زمینه استفاده از اسانس های گیاهی به عنوان حشره کش و مکانیسم افزایش پایداری آن ها در محیط پرداخته شود. اسانس های گیاهی با اثر کشندگی، دور کنندگی، ضد تغذیه ای و یا ممانعت از تخم ریزی خود بر روی حشرات می توانند باعث جلوگیری از خسارت به محصولات کشاورزی شوند. اسانس های گیاهی می توانند به صورت تماسی، خوراکی، گوارشی و یا تنفسی بر روی حشرات اثر گذارند. قدرت تجزیه زیستی بالا در اسانس ها سبب کم خطر بودن این ترکیبات برای انسان و محیط زیست شده است؛ با اين وجود فراريت بالا و ناپايدار بودن آن ها موجب شده است كه دوام اسانس ها پايين باشد و با توجه به ميزان كم اسانس و دوام پايين آن، استفاده تجاري آن ها از نظر اقتصادي قابل توجيه نباشد. با کپسوله کردن، اسانس ها به صورت آهسته رهش درآمده و علاوه بر افزایش دوام، قدرت پخش اسانس نیز بالا رفته و رهایش تدریجی آن را سبب می شود. مواد همراه در این فرمولاسيون ها، روغن ها، اسیدهای چرب و یا اسیدهای خوراکی می باشند که ضرری برای انسان ندارند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که اسانس های کپسوله شده می توانند به عنوان مواد همراه در كنترل شیمیایی و یا حتی جایگزینی کارآمد جهت حذف سموم شیمیایی معرفی شوند. لذا در صورت توسعه تحقیقات و بالاخص یافتن ترکیبات سمی تر با میزان اسانس دهی بالا، می توان استفاده از این مواد را جهت کاربردهای وسیع تر و تجاری سازی پیشنهاد داد.