آموزش غیرحضوری در دهه اول سال ۱۷۰۰ میلادی آغاز شد و هنوز هم در نقاط مختلف دنیا از این شیوه‌ آموزش برای تحصیل استفاده می شود. بهره‌گیری از فناوری در امر آموزش از اوایل دهه‌ ۱۹۰۰ میلادی و آموزش مجازی از سال ۱۹۹۵ شروع شده است . با ظهور پست الکترونیکی ، مرورگرهای وب و ... چهره‌ آموزش مبتنی بر چند ‌رسانه‌ ای‌ ها تغییرات زیادی پیدا کرد. اساساً این نوع آموزش با کمک ابزار هایی چون پست الکترونیکی و اینترنت ، و به صورت آموزش مبتنی بر رایانه و آموزش مبتنی بر وب، با کیفیت پایین و به صورت متناوب انجام گرفت . آموزش الكترونيكي ، آموزش مبتني بر فناوري اطلاعات است كه گسترده وسيعي از كاربردها ، از جمله آموزش مبتني بر وب ، آموزش مبتني بر كامپيوتر و كلاسهاي مجازي را در بر ميگيرد . انواع محیط یادگیری وآموزشی عبارتند از: محیط یادگیری وآموزشی کلاس درس حضوری(سنتی) ، محیط یادگیری و آموزشی کلاس درس غیرحضوری ( الکترونیکی ، آنلاین ) و عناصرآموزش الکترونیک شامل پست الکترونیکی(E-mail) ، بحث رشته ای ، کنفرانس های زنده . محیط یادگیری اینترنتی نقش مهمی در آموزش از راه دور ایفا می کند اما می تواند کیفیت آموزش حضوری را نیز بهبود بخشد. راه هایی که از طریق آن ها محیط یادگیری اینترنتی می تواند یادگیری و آموزش را بهبود بخشد . آموزش الکترونیک باید شامل استاندارد های لازم باشد که عبارتند از : يادگيری پيشرفته سيستم يافته ADL ، استاندارد IMS ، استاندارد AICC .