امروزه با تشدید روز افزون شرایط رقابتی وپذیرش این واقعیت که تنها عنصر ثابت خود، پدیده تغییرمی باشد سازمانها بایستی از مزیت رقابتی جهت بقاو رشد خود در بازار برخوردار باشند.این مزیت قطعا یا ناشی از بهاءمطلوب کالاهاوخدمات ،یا ناشی از تمایز کیفی وچشمگیر آن در قیاس با موارد مشابه ویا ترکیبی از این دو خواهد بود برای اینکه سازمان وموسسه وشرکت بتواند به مزیت رقابتی نسبی مجهز شود بایستی ظرفیت ترکیب بهینه نیروی انسانی مجرب با تجهیزات مناسب سیستم ها و روشهای اجرایی قابل اتکا را داشته باشد. باید اذعان کردکه يکی از مهمترين دغدغه های مديريت در هر سازمان، وجود منابع مورد نياز و مديريت بهينه آنهاست. سازمان ها برای دستيابی به موفقيت مجبورند منابع خود را به بهترين نحو تخصيص دهند. انجام اين کار، يکی از مهمترين و پيچيده ترين فعاليت های سازمان است ومدیریت استراتژیک منابع انسانی موجب بهبود فهم پژوهشگران رشته مدیریت منابع انسانی از روابط میان استراتژی ها ی سازمان ،سرمایه انسانی،منابع انسانی و عملکرد شرکت گردیده است (افجه ء و همکاران ،1388، 67). محیطی که شرکتها امروزه در آن فعالیت می کنند ، محیطی در حال رشد و بسیار رقابتی است و شرکت ها برای ادامه حیات ، مجبور به رقابت با عوامل متعدد در سطح ملی و بین المللی و بسط فعالیت های خود از طریق سرمایه گذاری جدید هستند.