دولتها می بایست در كنار ارتقاء نظام‌ اقتصاد‌ بين‌المللي، پايداري محيط زيست‌ را مدنظر قرار داده و به‌ گونه‌اي‌ كارآمد با آسيبهاي زيست محيطي‌ مقابله‌ كنند تا در نهايت كشورها در مسير توسعه اي پايدار و همه جانبه قرار گيرند. در همين راستا، مبحث فناوری اطلاعات سبز به دليل گسترش روافزون فناوريهاي اطلاعات و ارتباطات و آثار مخرب ناشي از آن به يكي از مهمترين مباحث روز دنيا بدل گشته است. و در كشور ما نيز با توجه به آلودگيهاي فزاينده ناشي از مصرف رو به رشد ابزارهاي اطلاعاتي و ارتباطاتي از يك طرف و همچنين افزايش هزينه هاي مصرف انرژي به ويژه پس از هدفمند كردن يارانه ها، نياز دوچنداني براي تحقيقات بيشتر در اين زمينه محسوس مي گردد.
پژوهش حاضر با هدف شناسايي عوامل موثر بر پياده سازي طرحهای فناوری اطلاعات سبز در راستاي كاهش آلودگيهاي زيست محيطي صورت گرفته است، كه اين عوامل در ابعاد تكنولوژيكي، سازماني و محيطي مورد بررسي قرار مي گيرند.
تحقيق حاضر کاربردی و از نوع توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، کارشناسان، سرپرستان و روسای شركت ساپكو با میزان تقريبي 1400 پرسنل می باشد.اساسي ترين ابزار پژوهش پرسشنامه بوده و تجزیه و تحلیل داده¬های جمع¬آوری شده با کمک نرم افزار ليزرل انجام شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که عوامل تكنولوژيكي كه فرآيند مجازي سازي را مورد سنجش قرار مي داد قويا مورد تاييد قرار گرفته و شركت ساپكو در زمينه پياده سازي طرحهاي فناوري اطلاعات سبز از جنبه طرحهاي تكنولوژيكي موفق عمل كرده است و بدين ترتيب سازمان را در مسير توسعه پايدار و همچنين بهره گيري از مزيت رقابتي قرار داده است. و البته توجه بيشتر به عوامل سازماني و محيطي متضمن موفقيتهاي بيشتر سازمان خواهد بود.