نحوه طراحی شهری تاثیر مستقیم بر سلامت افرادی دارد که در آن محیط زندگی می کنند. هر چه بافت شهر مطابق با طبیعت و نیازهای انسان باشد انسان احساس آرامش بیشتری می کند. در چند قرن اخیر با پیدایش آسمان خراش ها و سازه های مدرن بافت شهری تغییر زیادی پیدا کرده است و از آن حالت قدیمی و نزدیک به طبیعت بشر خارج شده است. نیاز های روحی انسان همانند دیگر نیازهای او باید در معماری جدید مورد توجه قراربگیرد . معماری جدید فقط به طراحی ساختمان های مقاوم در برابر حوادث طبیعی ، نماهای جدید ، افزایش ارتفاع ، دکوراسیون داخلی خلاصه نمی شود بلکه به سلامت روان انسان نیز توجه کرده و با استفاده از فطرت بشر و الهام از سازه های طبیعی ، محیطی را برای زندگی او انتخاب می کند که کمترین ضربه را به جهان هستی و بشر وارد کند. ایجاد فضاهای بازی کودکان ، پارک های تفریحی ، مکان های ورزشی همواره در کنار مجتمع های مسکونی تاکید شده است. معابر شهری باید به گونه طراحی شوند که حداقل ترافیک ، آلودگی صوتی و آلودگی هوا را ایجاد کنند . ایجاد فضای سبز در محوطه آپارتمان ها و حومه شهر نه تنها از آلودگی هوا می کاهد بلکه مکانی جهت آسایش و پیوند دوباره انسان با طبیعت می شود. شهرهایی که دارای پیاده رو های زیبا و جذاب می باشند نسبت به سایر شهرها از هوای سالمتری برخودار هستند زیرا این پیاده رو ها باعث می شود که افراد به جای استفاده از وسایل نقلیه موتوری و آلوده کننده برای تردد از وسایل نقلیه پاک یا پیاده روی استفاده کنند.