روغن دورریز به روغن مصرف شده‌اي اتلاق مي‌شود كه از كارتر اتومبيل‌ها به عنوان روغن سوخته بدست مي‌آيد و همچنين روغن ‌هاي صنعتي كه دورريز مي‌شوند. روش قديمي براي بازيابي روغن استفاده شده، روش اسيد خاك رنگبر است، كه به دليل توليد لجن اسيدي، كه زيان هاي زيست محيطي آن به مراتب بيشتر از خود روغن یک بار استفاده شده است، در ميان فرآيندهاي جايگزين پيشنهادي در سال هاي اخير توجه ويژه‌اي به جايگزيني روش شستشو با اسيد با روش تغلیظ و ته نشینی شده است. در اين فرآيند يك لجن آلي شامل مواد افزودني و ديگر ناخالصي ها منعقد مي‌شود و بوسيله ته‌نشيني با سانتريفوژ جدا مي‌گردد. علاقه به اين روش بر اين اساس است كه به نظر مي‌رسد، بوسيله آن مي‌توان به مشكل اصلي شستشو با اسيد پايان داد. با توجه به بررسی ها يكي از مسائل مهم در كاربردي بودن اين روش و استفاده از هر يك از اين حلال ها، سرعت ته نشيني ناخالصي ها بر اثر نيروي ثقل است. در يك ظرفيت مشخص، به هر ميزان كه سرعت ته نشيني بيشتر باشد حجم دستگاه و تجهيزات كوچكتر مي‌شوند و از بعد اقتصادي انجام آن مقرون به صرفه‌تر خواهد بود. لذا منحني ته نشيني يكي از معيارها و پارامترهايي است كه مي‌تواند به ما امكان پذير بودن و اقتصادي بودن اين روش را نشان دهد.