هدف از انجام این مطالعه بررسي ميزان تجمع 4 فلز سنگين سرب، کادمیوم، جیوه و آرسنیک، در بافتهای عضله، پوست و آبشش ماهی سرخو مخطط زرد (Lutjanus lemniscatus)، بود. نمونه برداری به صورت تصادفی در سواحل دیلم و گناوه استان بوشهر انجام شد. نمونه ها درون فلاکس یخ به آزمایشگاه منتقل شد. پس از زیست سنجی، جهت اندازه گيري غلظت فلزات سنگين (Pb, Cd, Hg, As) بافتهای عضله، پوست و آبشش ماهیان تفکیک گردید. جهت استخراج فلزات از بافتهای مورد نظر ماهیان از روش هضم با استفاده از مخلوط اسید استفاده شد. تعیین غلظت بوسیله دستگاه جذب اتمي مجهز به سیستم کوره گرافیتی انجام شد. میانگین تجمع فلزات در بافت عضله، پوست و آبشش به ترتیب فلز سرب 63/1، 95/1، 22/2؛ فلز کادمیوم 35/0، 86/0، 05/1؛ فلز جیوه 17/0، 22/0، 27/0 و فلز آرسنیک 13/0، 27/0، 38/0 میکروگرم برگرم وزن خشک بود. کمترین میزان جذب هر 4 فلز سنگین سرب، کادمیوم، جیوه و آرسنیک در بافت عضله و بیشترین آن در بافت آبشش بود. طبق دادهای ثبت شده تجمع فلزات سنگين (Pb, Cd, Hg, As) در بافت عضله ماهی سرخو مخطط زرد و مقایسه با استانداردهای سازمان بهداشت جهانی، سازمان کشاورزی و غذایی سازمان ملل و اداره محیط زیست امریکا، میزان تجمع فلزات سرب، کادمیوم، آرسنیک و جیوه بالاتر از حد استاندارد بوده است که برای سلامتی انسان ضرر دارد.