هدف از انجام این تحقیق ، تحلیل و بررسی نقش آموزش زیست محیطی در مدیریت محیط زیست می باشد.جامعه آماری این تحقیق،کلیه مردان و زنان شهر رامسر می باشند که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 200 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. روش این تحقیق،توصیفی وتحلیلی و از نوع همبستگی می باشد.از طریق پرسشنامه محقق ساخته به جمع آوری نظرات افراد در حوزه مربوط پرداخته شده است.داده های به دست آمده از طریق نرم افزار علوم اجتماعی spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه مورد نظر 83/0 صدم بوده است. نتایج به دست آمده نشان دهنده این امر بودند که بین آموزش زیست محیطی ، میزان علاقه مندی به محیط زیست،آموزش زیست محیطی از طریق رسانه های گروهی و آموزش زیست محیطی از طریق کلاس های آموزشی با مدیریت محیط زیست رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بدین معنی که با افزایش هر کدام از این متغیرها ، نحوه مدیریت محیط زیست هم بیشتر می شود. تحلیل ضرایب رگرسیونی نشان می دهد که 38 درصد از تغییرات متغیر وابسته از طریق متغیرهای مستقل تبیین می شوند. علاوه بر این ، تحلیل رگرسیونی نشان می دهد که متغیر میزان علاقه مندی به محیط زیست، آموزش زیست محیطی از طریق کلاس های آموزشی و آموزش زیست محیطی از طریق رسانه های گروهی به ترتیب ، نقش مهمی در پیش بینی و تبیین متغیر وابسته بر عهده داشته اند.