حفاظت از محیط زیست به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار و یکی از اساسی ترین حقوق بشر می باشد. صنعت نفت از جمله پیشرفت های بشری است که زمینه توسعه اقتصادی بسیاری از جوامع جهان را فراهم آورده است علی رغم اهمیتی که نفت در زندگی امروز ما دارد، اما باید توجه داشت که استفاده های ناپایدار و بی رویه از این منابع بدون توجه به جنبه های آلوده کننده و پیامدهای مخرب آن سبب شده تا مسأله آلودگی نفت به یکی از مهمترین و چالش برانگیزترین قضایا در عرصه مسایل حقوقی چه در حوزه ملی و چه در حوزه بین‌المللی تبدیل شود. در این مقاله تلاش شده تا ضمن بررسی و تحلیل قواعد و مقررات ملی خاص زیست محیطی ایران در زمینه صنعت نفت به اهم کنوانسیون های بین المللی در این خصوص که ایران بدان های ملحق شده پرداخته شود. نتیجه ای که از این پژوهش می توان برداشت کرد این است که تمامی کشورهای جهان به خصوص ایران بایستی علاوه بر اتخاذ اقدامات مناسب و مقتضی در سطح ملی با ایفای تعهدات خود در عرصه بین المللی، به همکاری و مشارکت با سایر دولت ها در جهت پیشگیری، کاهش و کنترل آلودگی های زیست محیطی به ویژه آلاینده های نفتی بپردازد.