انگل¬¬¬¬ها گروهی از جانوران هستند که از سایر جانوران زنده به عنوان میزبان استفاده می¬نمایند و بسته به خارجی بودن انگل یا داخلی بودن آن بخشی یا تمامی روابطش با محیط خارجی توسط میزبان تنظیم می¬شود. استفاده از انگل¬های بدن ماهیان در محیط¬های آبی به عنوان یک بیواندیکاتور می¬تواند معرف سالم بودن اکوسیستم باشد. در صورتی که درصد بالایی از ماهیان یک اکوسیستم رودخانه¬ای یا دریاچه¬ای دارای انگل¬های داخلی و خارجی باشند، این امر گویای آن است که آن اکوسیستم در وضعیت مناسبی قرار ندارد. با توجه به اینکه انگل¬های ماهیان و بیماریهای انگلی عامل موثری در سلامت اکوسیستم¬های آبی و کاهش میزان محصول ماهی می‌باشند، پیشگیری از ابتلاء و گسترش بیماریهای ناشی از انگلها نقش مهمی را در افزایش بهره‌وری در ماهیان رودخانه‌های منطقه و بخصوص در کارگاههای پرورش ماهی ایفا خواهد نمود. در این راستا با شناخت انگل¬های موجود و اندام‌های آلوده و نیز ماهیان حساس و مقاوم به بیماریهای مربوطه با استفاده از نتایج بدست آمده می‌توان نسبت به پیشگیری و مبارزه اساسی اقدام نموده که در نتیجه باعث کاهش تلفات ماهیان و افزایش بهره‌روی تولید گوشت ماهی خواهد گردید. بطور کلی انگلهای ماهیان در گروه¬های زیر قرار دارند: تک یاخته ای ها، پریاخته¬ای¬ها، مرجان¬ها، کرم¬ها، سخت پوستان، نرم تنان. که در این میان به دلیل اهمیت ویژه کرم¬ها بویژه شاخه¬های خارسران، کرمهای نواری شکل، و کرمهای نخی شکل، به عنوان شاخص زیستی فلزات سنگین، در زمینه بررسی نحوه تجمع فلزات در آنها، و مقایسه آن با نحوه و میزان تجمع یافته در بافت¬های مختلف بدن میزبانان آنها بصورت مختصر به معرفی این سه شاخه پرداخته¬ایم.