يكي از مهمترين مسائل مربوط به صنعت توريسم و گردشگري ، وضعيت آب و هوايي در مناطق مختلف است. در اين راستا هرچه تغيير و تحولات عناصر آب وهوايي منطقه به نقطه آسايش نزديك تر باشد ، امكان بهره برداري در اين زمينه نيز مناسب تر خواهد بود . با توجه به منابع غني تاريخي و طبيعي ايران ، بايد متناسب با اين قابليت ها از درآمد 400ميليارد دلاري توريسم بهره ببرد و سهم آن حداقل 5 درصد از اين ميزان درآمد باشد اما درآمد ايران نه تنها اين ميزان نيست ، بلكه درآمد سالانه ايران بسيار پايين تر وكمتر از 5 درصد سهم توزيع است و در ميان دنيا، در رتبه 92 قرار دارد. براي ايجاد يك توسعه پايدار و همه جانبه و همچنين جايگزيني منابع جديد كسب درآمد به جاي منابع نفتي نيازمند استفاده از تمامي امكانات و قابليتها مي باشيم. شهرستان مهديشهر به عنوان منطقه اي كوهستاني و نيمه خشك در استان سمنان ، كه در برگيرنده شهر نمونه گردشگري شهميرزاد نيز مي باشد ، با توجه به شرايط جغرافيايي و طبيعي وجاذبه هاي فرهنگي تاريخي موجود در آن مي تواند با برنامه ريزي مناسب يكي از قطب هاي گردشگري در استان و كشور باشد . هدف اين پژوهش بررسي جنبه هاي مختلف اقليم آسايش در منطقه مورد مطالعه(مهديشهر) به منظور برنامه ريزي مناسب صنعت توريسم وگردشگري مي باشد . لذا در اين پژوهش با توجه به هدف تحقيق ، در ابتدا با بررسي كتابخانه اي و اسنادي ، اطلاعات مختلف منطقه ، مانند بارش ، دما ، رطوبت نسبي و ... از ايستگاه سينوپتيك فعال در مهديشهر جمع آوري شده و سپس با روش هاي ترسيمي و آماري رايج در تعيين اقليم آسايش چون : ترجونگ ، اولگي وگيوني ، به بررسي اقليم آسايش در راستاي توسعه گردشگري و صنعت توريسم در شهرستان مهديشهر پرداخته شده است . بر اين اساس ماه هاي گرم سال داراي شرايط جوي مناسب تري جهت استفاده در زمينه توريسم خواهد بود به طوري كه خرداد و شهريور و مهرماه در محدوده آسايش قرار گرفته و بهترين زمان براي برنامه ريزي و جذب گردشگر خواهد بود و درماه هاي ديگر سال نياز به استفاده از تاسيسات گرم كننده يا خنك كننده و مصرف سوخت هاي فسيلي مي باشد .در اسفند نيز با توجه به نزولات جوي به صورت برف، ارتفاعات منطقه به لحاظ ورزش هاي زمستاني جاذبه خواهند داشت.