شیراز به عنوان یکی از مهمترین شهرهای ادبی ایران، زادگاه، محل زندگی و مدفن تعدادی از بزرگ¬ترین شعرا و اهل قلم این مرز بوم در طی سده¬های مختلف بوده است و به همین دلیل یکی از برجسته¬ترین قطب¬های جذب گردشگران ادبی ایران محسوب می-شود. با این حال، گردشگری ادبی در شیراز عموماً به بازدید مقابر شعرا محدود شده و آثار دیگری که به نوعی با زندگی و آثار اهل قلم در ارتباط بوده و قابلیت¬های بالقوه گردشگری ادبی این شهر را تشکیل می¬دهند غالباً مغفول می¬مانند. از جمله¬ی این آثار، خانه¬ای است که به سعدی نسبت داده می¬شود. اگرچه نظرات موافق و مخالف بسیاری در تأئید یا تکذیب انتساب خانه مدحت به سعدی شیرازی مطرح شده و امکان اظهار نظر قطعی درباره¬ی این امر وجود ندارد اما قرار گیری در بافتی شامل بنا¬های دوران اتابکان فارس که با زندگی سعدی در پیوندی عمیق قرار دارند، ضمن آنکه کفه ترازو را به سمت تأئید انتساب سنگین¬تر می¬کند، این بنا را به فرصتی برای ارتقا و غنای گردشگری ادبی شیراز تبدیل کرده است. قابلیتی بالقوه که می¬تواند با اقداماتی از قبیل تغییر کاربری بنا به موزه¬ی سعدی¬شناسی بالفعل شود.
در این نوشتار کوشش شده تا پس از بررسی برآیندی از نظرات مخالف و موافق این انتساب، قابلیت¬ها، ویژگی¬ها و محدودیت¬های این بنا در راستای تبدیل به یک مقصد گردشگری ادبی مورد تحلیل قرار گیرد.