گردشگري از ديرباز يکي از شاخص¬هاي پيشرفت اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و سياسي يک جامعه به حساب مي¬آيد و تداوم حيات جوامع انساني بدان وابسته است. اين مسئله در جامعه امروزي از اهميت بسياری برخوردار است. گردشگری مذهبی از میان انواع گوناگون گردشگری جزء پرسابقه‌ترین آن است. در تمامی تمدن‌های بشری، شوق افراد برای بازدید از مکان‌های مذهبی مشاهده شده است. در ميان جوامع مسلمان به خاطر وجود بقاع و اماکن متبرکه، هر ساله ميليون¬ها گردشگر روانه اين مناطق مي-شوند تا علاوه بر، برگزاري مراسم مذهبي و ديني و کسب معرفت، به فعاليت‌هاي تجاري و اقتصادي نيز بپردازند.
شهر شیراز به عنوان یکی از کلان شهر های ایران و همچنین به عنوان سومین شهر مذهبی کشورمان، دارای جاذبه های گردشگری فراوانی در زمینه های تاریخی، فرهنگی، هنری و به طور اخص مذهبی می باشد. آرامگاه شاهچراغ، شاهزاده قاسم و ... مکان های گردشگری مذهبی شهر شیراز می باشند که متاسفانه عواملی چون کمبود امکانات رفاهی، نا مناسب بودن مسیرهای منتهی به حرم، کمبود پارکینگ، عدم آشنایی گردشگران با فرهنگ گردشگری دینی و ... باعث رکود جریان گردشگری در شهر شیراز شده است.
مقاله حاضر با روش توصیفی، تحلیلی و بررسی اسناد مورد مطالعه در کتابخانه ها و دیگر منابع نوشتاری، در پی شناسایی عوامل موثر در توسعه گردشگری مذهبی شهر شیراز می باشد.