شكي نيست كه كلمه ي گردشگري با طبيعت عجين شده است . طبيعت و توريسم دو پديده تفكيك ناپذيري هستند كه در دنيا از آن به عنوان " اكوتوريسم‌"و در كشورمان اغلب به "طبيعت گردي" ياد مي شود .لذا به نظر مي رسد هر حركتي در اين مورد "گردشگري" و "اكوتوريسم"در كشورمان صورت گيرد و اگر هر برنامه سازماندهي شده و مدون و فراگير در اين مورد به كار گرفته شود منجر به افزايش تقاضا و كسب و كار و درآمد و اشتغال زايي و در حد مطلوب خواهد شد . در اين مطالعه توصيفي ، تحليلي و تجربي سعي شده است كه در ابتدا توانمندي ها و قابليت هاي منطقه ميانه كه به دروازه ي اذربايجان معروف است در زمينه ي گردشگري و مشكلات آن پرداخته شود و مدل هاي اقليمي منطقه را با استفاده از فرمول هاي تجربي دانشمندان علم اقليم شناسي آمبرژه- سيليانوف و تورانت وايت مورد تجزيه و تحليلي قرار دهيم . نتايج حاصل از مطالعات ميداني و مدل هاي تحليلي و تجزيه و تحليل هاي تجربي بيانگر اين واقعيت است كه نبود مكان هاي اقامتي و پذيرايي مناسب براي گردشگران ، كمبود خدمات سرويس دهي از باب اسكان و خدمات رفاهي و آسايشي و همچنين اطلاع رساني ناكافي و ناقص در زمينه ي جاذبه هاي طبيعت گردي منطقه ، ضعف برنامه ريزي و سرمايه گذاري دولت و كم توجهي مسؤلان استان و شهرستان در بخش اكوتوريسم و گردشگري در منطقه نياز به همت والاي همه ي دست اندر كاران و مسؤلان و مردم و ...براي فايق آمدن به مشكلات منطقه مي باشد.