بهره¬برداری از منابع طبیعی باید در حد ظرفیت برد صورت پذیرد زیرا در غیر این صورت منجر به بهره¬برداری بی¬رویه و تخریب اکوسیستم می¬گردد. در صورت پذیرش گردشگر بیش از ظرفیت تحمل محیط، مشکلاتی چون تخریب محیط، بروز تنش¬های محیطی یا اجتماعی و ... به وجود خواهد آمد. بنابر تعریف، ظرفیت برد عبارت است از: تعداد بازدید کننده در یک زمان معین از یک منطقه تفرجی که می¬تواند هر ساله بدون کاهش پارامترهای فیزیکی و طبیعی و همچنین توانایی منطقه وجود داشته باشد. استفاده انسان عامل عمده¬ای در آسیب رسانی به طبیعت به شمار می¬آید و برای حفظ ارزش¬های مناطق اکوتوریستی، باید این امر تحت کنترل قرار گیرد. منطقه مورد مطالعه حوزه آبخيز توف سفید به مساحت 12000 هكتار در شهرستان كوهرنگ استان چهارمحال و بختياري مي¬باشد. در پژوهش حاضر با هدف حفاظت از این اثر ملی طبیعی با ارزش زیاد اکوتوریستی، با توجه به زون بندی انجام شده از منطقه مورد مطالعه سه نوع ظرفیت برد فیزیکی، واقعی و مؤثر در هر یک از پهنه¬های تفرج گسترده و متمرکز محاسبه گردیده است تا با درنظر گرفتن آن بتوان اهداف مدیریتی خود را در منطقه به مرحله اجرا در آورد. نتایج حاصل نشان دادند که ظرفیت برد واقعی مقدار کمتری نسبت به ظرفیت برد حقیقی به خود اختصاص می¬دهد. این میزان برای پهنه گردشگری متمرکز به تعداد 131679 نفر در سال و پهنه گردشگری گسترده در دو ناحیه الف و ب به ترتیب 15075 و 21886 نفر در سال می¬باشد.