استان کرمانشاه از جمله مناطقی است که با توجه به ویژگی های محیطی و جاذبه های طبیعی همچون ویژگی های اقلیمی و توپوگرافی، پوشش مرتعی و جنگلی، منابع آبی زیاد و مناطق محافظت شده متعدد می تواند با مدیریت و برنامه ریزی علمی به ناحیه گردشگری مهمی در سطح منطقه تبدیل گردد. در این تحقیق، با استفاده از مدل TOPSIS پس از تعریف شاخص ها و گزینه ها به بررسی وضعیت گردشگری طبیعی استان کرمانشاه پرداخته ایم و از میان 14 شهرستان اولویت های توسعه گردشگری طبیعی را مشخص نموده ایم. گزینه های این تحقیق شامل شهرستان های استان و شاخص های آن به ترتیب اهمیت عبارتند از : اقلیم، اکوسیستم های آبی، پوشش گیاهی، زئومورفولوژی و مخاطرات محیطی. نتیجه بررسی شاخص ها تحقیق با استفاده از روش AHP نشان می دهد که عامل اقلیم با وزن 423/0 مهم ترین عامل طبیعی مؤثر در گردشگری استان می باشد. همچنین بر اساس این مدل شهرستان های جوانرود، پاوه و روانسر (با بیشترین میزان شباهت به ایده آل مثبت)، بیشترین پتانسیل طبیعی را در جذب گردشگر دارد و شهرستان قصرشیرین (با کمترین میزان شباهت به ایده آل مثبت)، اولویت آخر را به خود اختصاص داده است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که مدل TOPSIS یک تکنیک تصمیم گیری بسیار قوی برای اولویت بندی مکان ها از طریق شبیه نمودن به جواب ایده آل است.