فناوري نانو از همگرايي علوم فيزيك، شيمي و زيست شناسي بوجود آمده است. این فن آوری عرصه اقتصادی و علمی نسبتا جدیدی است که تأثیرات اساسی روی اقتصاد، جامعه و محیط زیست دارد. فناوري نانو در علوم مهندسي محيط زيست و ساخت تجهيزات محافظ محيط زيست در مقابل انواع آلودگي هاي زيست محيطي (آب، خاك، هوا و صوت) بسياركاربرد داشته و در موضوعات مختلف زيست محيطي ازجمله : دامپروري و دامپزشكي، ماشين آلات كشاورزي، اصلاح نباتات، گياه پزشكي و صنايع غذايي، ساخت انواع نانو حس گرها، نانو فيلترها، كاتاليست هاي زيست محيطي، نانو پليمرها، نانو ذرات، نانو زيست فن آوري (بيوتكنولوژي)، بهينه سازي انرژي هاي نو و همچنين تصفيه آلايند ه هاي زيست محيطي و . . . واردگرديده است. استفاده از آن باعث صرفه جوئي درمصرف، هزينه، انرژي، حفاظت از منابع محيط زيست، پيشگيري و رفع آلودگي هاي زيست محيطي و درنهايت دستيابي به توسعه پايدار مي شود. علیرغم کاربردهای مفید فناوری نانو در محیط زیست، این فناوری می تواند عامل مشکلات جدی زیست محیطی نیز باشد. مطالعات اخیر سمی بودن بعضی از نانو مواد و تغلیظ این مواد در بافت های موجودات زنده را به اثبات رسانده است. این مواد می توانند باعث ایجاد سرطان های پوستی، تخریب DNA و تأثیر بر روی ریه و شش ها گردند. با توجه به اثرات سوء نانو مواد انجام تحقیقات بیشتر جهت شناسایی سطوح ماندگاری این ذرات در محیط زیست و بدن جانداران ضروری است. در این راستا تعیین پارامترهای کلیدی مثل قابلیت تجمع زیستی ذرات نانو در موجودات مورد نیاز می باشد. در این مقاله به معرفی کاربردهای فناوری نانو برای حفظ و بهبود محیط زیست، نقش آن در توسعه پایدار و اثرات منفی این فناوری بر محیط زیست و سلامت جانداران پرداخته شده است.