روستاها سکونتگاه‌های ویژه ای هستند که از نظم اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کالبدی خاصی پیروی می کنند اما امروزه بسیاری از آنها دستخوش مسائلی چون تخریب بافتهای کهن و با ارزش، کاهش کیفیت زندگی، مخدوش شدن هویت فرهنگی ساکنین و تشدید تخلیه بافتهای روستایی شده‌اند. همچنین روستاها با وجود داشتن منابع‌طبیعی پایه کشاورزی، با مسائلی چون فقر، بیکاری، پائین بودن نرخ بهره‌وری در بخش کشاورزی و تولیدات روستایی، و تخریب منابع طبیعی روبرو هستند که این مسائل توسعه روستا و ایجاد اشتغال پایدار را تا حدی ناممکن ساخته و لزوم توجه به گزینه‌های اقتصادی دیگر مانند گردشگری را مطرح می‌سازد.
روستای شیاده درجنوب شهرستان بابل به دلیل دوری از نقاط شهری و متراکم، توسعه کمتری یافته، رونق اقتصادی پائینی دارد، و دچار فرسودگی نسبی کالبدی و اجتماعی می باشد. این درحالیست که این روستا در محیطی کاملا طبیعی و بکر، و در میان جنگلهای انبوه واقع شده است و ساخت سدی خاکی در کنار آن باعث ایجاد یک دریاچه و مناظر بسیار زیبا در این منطقه شده است. همچنین روستا دارای چندین بنای ارزشمند از جمله 4 سقاتالار می‌باشد و این جاذبه‌ها می‌توانند امکان ایجاد توسعه همه جانبه پایدار را از طریق برنامه ریزی بوم- گردشگری در این روستا فراهم آورند.
این پژوهش درصدد است از یک سو به شناخت ماهیت روستا و محیط آن پرداخته، و از سوی دیگر به شناخت مقوله گردشگری، گردشگری روستائی، و گردشگری پایدار پرداخته و نیازها و الزامات آنرا بر مبنای ابعاد و الگوهای مترتب بر آن مورد بررسی قرار می‌دهد. شیوه‌های مورد استفاده در این تحقیق به صورت توصیفی، تحلیل استنتاجی، استنباطی، و تحلیل SWOT می‌باشد. در نهایت بر اساس ارکان و اجزاء برنامه گردشگری روستایی و نوع برنامه مورد نیاز بر حسب الگوهای گردشگری امکان پذیر در محدوده، مجموعه ضوابط حفاظت، ارتقاء و نظارت بر توسعه دهکده بوم- گردشگری شیاده، و طرح منطقه بوم- گردشگری شیاده به صورت سازماندهی محورها، نقاط، و پهنه‌ها با توجه خاص بر جاذبه‌ها و ارتباط آنها با فضاهای اقامتی ارائه می‌شود.