گردشگري پايدار، به آن دسته از توسعه گردشگري اطلاق مي‌شود كه با توجه به نيازهاي گردشگران موجود و منطقه ميزبان، ضمن حفاظت از منابع طبيعي و فرهنگي، در پي يافتن راه‌هاي مديريت صحيح آنها در آينده است شهرستان اردبيل با مجموعه‌اي از دیدنی‌های طبيعي و تاريخي، ده‌ها آبگرم معدني خروشان يکي از قطب‌های گردشگري کشور بشمار مي‌آيد و سالانه شمار زيادي از گردشگران را از نقاط مختلف ايران و کشورهاي ديگر به سوی خود مي‌کشاند. روش پژوهش در اين تحقيق از نوع کتابخانه اي و اسنادي می‌باشد. در تحقيق حاضر به بررسي جايگاه و نقش گردشگري در توسعه پایدار شهرستان اردبيل پرداخته شده و سعي بر آن است تا به بررسي کميت و کيفيت ارائه خدمات شهري و همچنين ارزيابي مطلوبيت و نحوه دسترسي گردشگران به خدمات و عناصر گردشگري با کاهش اثرات منفي گردشگران شهري در محیط‌های شهري، ضمن ارائه راهکار براي توسعه زیرساخت‌های مختلف خدماتي، رفاهي و ارتباطي، پيوند هاي عملکردي بين کانون‌های مهم شهري و حوزه هاي طبيعي واقع در مجاورت شهرها به وجود آيد تا از اين رهگذر توسعه پايدار گردشگري شهري نيز محقق شود.