استان گيلان شامل سرزمين پست و جلگه اي جنوب و جنوب غرب درياي خزر تا خط الرأس ارتفاعات تالش و بخشي از دامنه هاي شمالي و جنوبي البرز غربي ( حوزه انتهاي دره شاهرود ) است .
منطقه شكار ممنوع اشكورات در شهرستان رودسر با مساحتي در حدود 46/30347 هكتار و محيطي در حدود 2/82 كيلومتر مي باشد كه در مورخ 1/9/1381 توسط سازمان حفاظت محيط زيست بعنوان شكار ممنوع اعلام شد.اين منطقه در مختصات جغرافيايي طول شرقي 502555،7 -501303،8 و عرض شمالي 365754،9- 364351،7 قرار دارد .پلنگ از نظر رده بندي حفاظتي ليست سرخ IUCN در رده گونه هاي در معرض خطر انقراض (EN)قرار گرفته است .
پلنگ تقريبأ در تمامي زيستگاههاي جنگلي و ارتفاعات استان گيلان از آستارا تا شهرستان رودسر كم وبيش توسط اهالي و ساكنين مناطق گزارش گرديده است . پوشش گياهي منطقه شامل دو تيپ جنگلي و مرتعي مي باشد . زيستگاه جنگلي كه از ارتفاع 100 متري تا 1800 متر را در بر ميگيرد شامل گونه هاي درختي توسكا ؛ ممرز ؛ انجيلي ؛ خرمندي ؛ ليلكي ؛ شمشاد ؛ راش و... مي باشد . منطقه مرتعي كه در ارتفاعات كوهستاني واقع شده ؛ بعلت قرار گرفتن در اقليم نيمه مرطوب سرد از رطوبت مناسب برخوردار مي باشد .به همين دليل گياهان غالب عموما مشتمل بر گندميان (grasses)،پهن برگان علفي(forbs) بوده و گياهان بوته اي (shrubs) نيز در تركيب گياهي مشاهده مي شوند. در منطقه شكار ممنوع اشكورات حدود 25 گونه پستاندار ؛ 100 گونه پرنده ؛ ..... گونه خزنده و دوزيست وجود دارد . گونه هاي شاخص پستانداران شامل : پلنگ ؛ خرس قهوه اي ؛ گرگ ؛ سياه گوش ؛ شغال ؛ روباه ؛ خوك وحشي ؛ بز وحشي ؛ مرال ؛ شوكا ؛گربه جنگلي ؛ اشكول ( نوعي سنجابك جنگلي ) و ... مي باشد .
مهمترين مسيرهاي مشاهده مستقيم يا آثار و نمايه هاي حيات وحش ( سرگين ؛ ردپا و ...) را با توجه به نوع زيستگاه و پوشش گياهي را ميتوان در محورهاي هفتگانه زير معرفي نمود . مسير سموش به سماموس ، مسير ديمابن به قلعه كوتي – داران گويه و راشه ، مسير ليما به كسكوه – سرخ تله ، پرچكوه به هفت خاني ، مسير قاضي چاك به گن كش و شير سر ، مسير جورده به آب سر و لپاسر ، مسير گيري به بزابن و بزاكوه