برگزاری جشن از ویژگی های اجتماعی همه اقوام و جوامع است. جامعه ای را سراغ نداریم که در آن روزهایی از سال را جشن نگیرند. جشن های فصلی، تاریخی، دینی، ملی و خانوادگی مناسبت هائی است برای گرد همایی و صله رحم و با خبر شدن از حال و روز هم، و برای مدت کوتاهی کارهای دنیایی و روزانه را فراموش کردن است. به لحاظ روانشناسی برگزاری جشن های دسته جمعی و گروهی ضمن اینکه منجر به کنش جمعی می شوند از لحاظ روحی و روانی، شادابی، کاهش تنش های عاطفی، رفع تیره گیهای روابط بین افراد و کلا همبستگی های خانوادگی و قومی و انسجام اجتماعی را ایجاد می کند.
با توجه به این موضوع اکثر گردشگرانی که به ایران وارد می شوند جزء گردشگران فرهنگی می باشند و با استناد به این که ایران از لحاظ برخورداری از جاذبه های جهانگردی در ردیف دهها کشور اول جهان قرار دارد و گردشگری بر اقتصاد ملی تاثیر بسیار زیادی دارد و همچنین معرفی فرهنگ و جشن ها به عنوان سرمایه های قوم ایرانی در این مقاله سعی بر این شده است که به بررسی گزیده ای از آثار جشن ها بر جذب گردشگر پرداخته شود ؛ چرا که این جشن ها بر جنبه های مختلفی از جامعه تاثیر دارد به عنوان مثال تاثیر بر بخش های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که در این مقاله به آنها پرداخته و نقاط قوت و ضعف و فرصت و تهدیدهای آن بررسی خواهد شد.