تبلور يافتن گردشگري به عنوان يك نياز، تبديل شدن آن به عنوان بزرگترين صنعت خدماتي دنيا و تخصصي شدن گردشگري اين فرصت را فراهم كرده تا هر مقصدي جهت بهره جستن از منافع حاصل از گردشگري اميدوار باشد. اما مسلماً اين كار بدون شناسايي عوامل تاثير گذار، برنامه ريزي و مديريت استراتژيك امكان پذيرنخواهد بود. در اين راستا، شهرهاي ساحلي استان مازندران از مقاصد مهم گردشگري كشورمي باشد كه مي تواند با برنامه ريزي اصولي و مناسب و شناسايي توان ها و محدوديت هاي گردشگري آن، نقش مؤثري در توسعه ي اين مناطق و در نتيجه توسعه ي ملي وتنوع بخشي به اقتصاد ملي داشته باشد. بدين منظور در پژوهش حاضر ابتدا بافهرست كردن عوامل داخلي و خارجي تاثيرگذار در توسعه يا عدم توسعه ي گردشگري با استفاده ازمدل (SWOT) به ارزيابي استراتژيك قابليت هاي توسعه ي گردشگري شهرستان تنکابن پرداخته شدو در ادامه با نظر سنجي پرسشنامه اي از متخصصان و كارشناسان امور شهري و گردشگران شهرستان تنکابن و سپس با وزن دهي و اولويت بندي عوامل مذكور، استراتژيهاي درخور ارائه گرديد. تجزيه تحليل هاي صورت گرفته در تحقيق نشان مي دهد كه جهت تاكيد بر توسعه گردشگری حوزه ي مطالعه شده، استراتژي هاي تهاجمی بايد دراولويت برنامه هاي توسعه ي گردشگري حوزه مذكور قرار گيرد.