منابع و جاذبه‏های گردشگری در تمامی بخش‏های برنامه‏ریزی و مدیریتی صنعت گردشگری از اهمیت بالایی بر‏خور‏دار هستند. ویژگی‏های منابع و جاذبه‏های گردشگری در یک کشور یا منطقه اساس توسعه گردشگری را مهیا می‏سازند. مدیریت کارآمد این مناطق از طریق ارزیابی کیفیت جاذبه‏ها و مناطق گردشگری و هم‏چنین حفظ منابع طبیعی حاصل می‏شود. ارزیابی منابع طبیعی جهت برنامه‏ریزی گردشگری در یک منطقه ضروری است. مکان‏های دارای پتانسیل گردشگری نیاز به برنامه‏ریزی جهت افزایش سود اقتصادی حاصل از گردشگری و به حداقل رساندن اثرات ناشی از فعالیت و حضور گردشگران دارند. بنا‏بر‏این برای فراهم کردن بستر مناسب جهت توسعه امر گردشگری از طریق جذب بازدید‏کنندگان و افزایش رضایت‏مندی آن‏ها، شناسایی این جاذبه‏ها در مرحله اول و برنامه‏ریزی و ارزیابی جهت توسعه پایدار آن‏ها در مراحل بعدی امری ضروری است. این مقاله سعی دارد به شناسایی و معرفی روش‏های مختلف ارزیابی جاذبه‏های گردشگری و منابع طبیعی بپردازد. ارزیابی کیفیت منابع طبیعی گردشگری و تعیین ارزش‏های گردشگری و استعداد‏های طبیعی منطقه به همراه برنامه‏ریزی صحیح می‏تواند منجر به توسعه پایدار گردشگری و رشد اقتصادی منطقه از طریق جذب بازدید‏کنندگان بیشتر و افزایش رضایت‏مندی آن‏ها شود و با بهره‏برداری معقول از منابع طبیعی، از فشار روز‏افزون بر طبیعت بکاهد.