گردشگری می‌تواند با برنامه ریزی اصولی و مناسب و شناسایی مزیت‌ها و محدودیت‌های روستا، نقش موثری در توسعه این مناطق و در نتیجه در توسعه ملی ایفا کند. محدوده مورد مطالعه این پژوهش روستای پاطاق از توابع شهرستان سرپل ذهاب می‌باشد که با توجه به قابلیت‌های بالای گردشگری برای مطالعه انتخاب شد. هدف از این مطالعه شناخت محدودیت‌ها و قابلیت‌های گردشگری این روستا و نقش آن در توسعه پاطاق بوده است. اطلاعات از دو روش میدانی و کتابخانه ای و اسنادی به دست آمده است. برای تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدها با استفاده از مدل SWOT به ارائه استراتژی و راهبرد اقدام شده است. روستای پاطاق دارای ۹۰ خانوار و ۳۷۰ نفر جمعیت می‌باشد که با استفاده از فرمول کوکران ۷۱ نفر آنان مورد پرسش قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل صورت گرفته در روستای پاطاق به نتایج زیر انجامیده است:
وضعیت کنونی گردشگری روستای پاطاق با قابلیت‌ها و استعدادهای بالقوه آن تناسبی ندارد. به طوری که طبق پژوهش، کمبود یا کیفیت پایین خدمات و امکانات گردشگری روستایی، توزیع نامناسب گردشگران در فصول مختلف سال و نامناسب بودن زیرساخت‌های محیطی مهم‌ترین موانع اساسی بر سر راه توسعه گردشگری روستای پاطاق تشخیص داده شدند. از سوی دیگر وجود جاذبه های تاریخی متمرکز در برخی از شهرها و استان‌های مجاور، ارائه تأسیسات و امکانات بهتر به گردشگران و جذب شدن هر چه بیشتر گردشگران به مقاصد نزدیک استان مانند کرمانشاه و همدان به دلیل ارائه تأسیسات و امکانات بهتر به گردشگران به ترتیب با امتیاز وزنی ۴۴%، ۳۹% و ۳۶% مهم‌ترین تهدیدهایی هستند که گردشگری روستای پاطاق با آن مواجه است؛ و طبق نتایج ماتریس استراتژی‌ها، مؤلفه‌هایی که در ربع دوم قرار دارند از وضعیت مطلوب و پایداری برخوردار نیستند لذا باید آن‌ها را ارتقا داد. مزیت‌های روستا نسبت به قطب‌های شهری اطراف خود به طور عمده محدود است. همچنین مؤلفه‌هایی که در ربع چهارم قرار دارند وضعیت خوبی ندارند و باید ارتقا داده شوند و مؤلفه‌هایی که وزن نسبی بالاتر از ۰٫۴- دارند، باید جایگزین یا حذف بشوند.