اگر توسعه پیشرفتی همه جانبه در زمینه های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و زیست محیطی؛ به ویژه با در نظر گرفتن عدالت اجتماعی اقتصادی و تامین منافع آیندگان تعریف شود از این رو، دستیابی به سطح قابل قبولی از توسعه در روستاها مستلزم بهره گیری از گزینه های گوناگون و متنوع است و بهره برداری از ظرفیت های فرهنگی، تاریخی، محیطی و بوم زیستی روستاها یکی از این زمینه هاست. .بنابراین باید ضمن حفظ محیط زیست روستا ، استفاده بهتر از مکان های تاریخی – طبیعی به عنوان مکملی برای درآمدهای حاصل از کار کشاورزی مطرح شود. يكي از اقد اماتي كه در این راستا و برای مناطق روستایی پيشنها د مي شود توسعه گردشگري درقالب ايجاد موزه هاي ميراث روستايي(اکوموزه) در این نواحی است كه زمينه هاي لازم را براي شناسايي فرهنگ و زندگي روستايي فراهم مي سازد. اين موزه ها مي توانند تلفيقي از جاذبه هاي معماري كهن روستايي، اشياء و آثار هنري، غذاهاي محلي ، نمايش، بازي و موسيقي محلي روستايي باشند كه نقش بسيار مهمي در ايجاد تغيير نگرش نسبت به فرهنگ روستايي در ميان بازديدكنندگان روستايي و شهري ايجاد مي نمايد.
اكوموزه‌ها معمولاً محوطه‌هاي فرهنگي مي‌باشند كه به واسطه‌ي وجود عناصر و آثار شاخصي كه در درون محوطه‌ي خود گنجانده‌اند داراي اهميت زيادي مي‌باشند. اكوموزه وظيفه دارد تا علاوه بر حفظ اين منابع و جلوگيري از تخريب آن‌ها، با تعريف فعاليت‌ها و مراكز مختلفي جهت بازديدكنندگان، به وظايف تعريف شده براي موزه‌ها يعني آموزش، تفريح و كسب لذت در بازديد‌كننده جامه‌ي عمل بپوشاند.
در این پژوهش هدف بررسی و معرفی اکوموزه، به عنوان راه حلی جهت توسعه گردشگری در راستای توسعه پایدار روستایی بود . در این راستا از روش کیفی و بررسی های کتابخانه ای استفاده شد. نتایج این پژوهش با بررسی نمونه اکوموزه های موجود و با بررسی اصول بنیادین و مهم در ساختار اکوموزه، نشان داد با این روش میتوان گردشگری را در منطقه گسترش داد و در عین حال تا جای ممکن اثرات گردشگری در روستا را کنترل کرده و در راستای توسعه پایدار روستا گام برداشت.